"10 Mart Salı günü kendimi biraz yorgun hissettim. Virüs olabileceğini hiç düşünmedim. Gece boyu uyuyamamıştım. Sabah kalktığımda kötüydüm. Ancak, ateşim yüksek değildi. Saatler içerisinde ateşim bir anda 37.5'a kadar çıktı. Sampdoria takım doktorunu aradım. Doktor ve eşim test yapmamız gerektiğini önerdiler. Çünkü, iki küçük çocuğum var. Perşembe günü kendimi iyi hissediyordum. Doktor, o gün içerisinde beni aradı ve testimin pozitif çıktığını haber verdi."
"Bunun bir şaka olduğunu düşündüm. Hiç beklemiyordum. Ateşim düşmüştü. Hiçbir şeyim yoktu. Ancak, bu şekilde başka insanları da fark etmeden virüse bulaştırdığım düşüncesi aklıma geldi. Doktor, test yaptıktan sonra bana bir gün daha beklemem gerektiğini söyledi. Kendimi iyi hissetsem bile bu riski alamazdım. 'Benim bir şeyim yok.' desem ve markete gitsem, birkaç meyve seçsem birçok yaşlı insana virüsü bulaştırırdım. Hayatım o andan itibaren zindana dönerdi, vicdan azabından yaşayamazdım."
"Sampdoria, beni bu zorlu süreçte ailenin bir parçası olarak gördü. Kulüpte, doktorlar dahil birçok kişide vakaya rastlandı. Bu tip zorlu zamanlar, sizi daha iyi ve sağlam bir aile yapar."
"Bergamo'da yaşayan ailem ve akrabalarım adına endişeliyim. Ailem, kendilerini eve kilitledi. Onlarla her gün konuşuyorum. En son birkaç ay önce gördüm. Bana, "Ne zaman pencereyi açsak tek duyduğumuz şey birbirine karışan ambulans sirenleri." dediler."
kaynak: Sporx